سرور

ماشین مجازی

ماشین مجازی (Virtual Machine) در سکوی سپیدور، یک سرویس ابری ایزوله و قدرتمند است که به شما امکان می‌دهد تا سرورهای ابری سفارشی‌سازی‌شده را بر روی زیرساخت‌های ابری امن و قابل اعتماد ایجاد کنید. این سرویس بر پایه فناوری‌های مجازی‌سازی پیشرفته ساخته شده و امکان اجرای سیستم‌های عامل مختلف را فراهم می‌کند. مزایای استفاده از ماشین مجازی سپیدور:

• انعطاف‌پذیری بالا: می‌توانید منابع سخت‌افزاری مانند CPU، RAM، دیسک و GPU را بر اساس نیازهای خود تنظیم کنید.
• صرفه‌جویی در هزینه: پرداخت بر اساس مصرف (pay-as-you-go)، بدون نیاز به سرمایه‌گذاری در سخت‌افزار فیزیکی.
• دسترسی سریع و مقیاس‌پذیری بالا: راه‌اندازی سرور در عرض چند دقیقه و امکان ارتقا یا کاهش منابع در هر زمان.
• امنیت و پایداری: پشتیبانی از فایروال، شبکه‌های خصوصی و گزینه‌های امنیتی پیشرفته، همراه با دیتاسنترهای توزیع‌شده
• پشتیبانی از کاربردهای متنوع: مناسب برای توسعه نرم‌افزار، هوش مصنوعی، گیمینگ، وب‌هاستینگ و غیره. برای استفاده از ماشین مجازی سپیدور راهنمای زیر به شما در این مسیر کمک می‌کند.

مراحل ساخت ماشین

برای ایجاد یک ماشین مجازی، ابتدا در منوی اپلیکیشن‌ها در بخش بالا سمت چپ صفحه اپ سرویس ابری را انتخاب کنید. پس از آن در صفحه سرویس ابری می‌توانید از بخش ابرنما و یا بخش سرور، برای ساخت ماشین استفاده کنید. برای ساخت ماشین در بخش ابر نما در ساید بار سمت راست صفحه، با کشیدن و رها کردن دکمه آبی رنگ «ماشین مجازی» در دیتاسنتر و زون‌ موردنظر می‌توانید به سهولت ماشین خود را بسازید. همچنین در بخش سرور در کارت «+ ایجاد جدید» با انتخاب گزینه «ماشین مجازی» می‌توانید وارد مراحل ساخت ماشین مجازی شوید. با طی کردن این مراحل، سپیدور ورودی‌های لازم را از شما دریافت می‌کند و می‌توانید ماشین مجازی خود را در کم‌ترین زمان ممکن و به سادگی ایجاد کنید. در هر مرحله در بخش پایین صفحه دکمه سفید رنگ «مرحله قبل» را در اختیار دارید تا بتوانید در صورت لزوم به مرحله قبل برگردید و انتخاب خود را ویرایش کنید. مراحل ساخت ماشین در سپیدور به‌صورت اجمالی عبارتند از:

مرحله اول: انتخاب دیتاسنتر

در گام نخست با توجه به این که سپیدور چند دیتاسنتر و در هر دیتاسنتر چندین زون را در اختیار دارد، می‌توانید با در نظرگرفتن اهداف پروژه خود از بین دیتاسنترها و سپس زون‌های مرتبط با دیتاسنتر انتخاب‌شده بهترین گزینه را انتخاب کنید.

مرحله دوم: نوع پردازنده

در این مرحله می‌توانید با توجه به انتخاب دیتاسنتر و زون در مرحله نخست یکی از گزینه‌های پردازنده گرافیکی و یا پردازنده مرکزی را انتخاب کنید.

مرحله سوم: انتخاب سیستم عامل

در این گام می‌توانید سیستم‌عامل ماشین مجازی خود را از بین گزینه‌های Debian، Rockey، Ubuntu و Windows برگزینید.

مرحله چهارم: مشخصات سخت‌افزار

در این گام می‌توانید با توجه به نوع پردازند انتخاب‌شده در مرحله سوم از بسته‌های موجود که در هر کدام هسته‌های CPU، مقدار RAM، فضای دیسک و قیمت‌ آن موجود است را انتخاب کنید.

مرحله پنجم: مشخصات GPU

با توجه به نیاز پروژه نوع و مدل کارت گرافیک خود را انتخاب برگزینید.

مرحله ششم: مدیریت دیسک

در این گام می‌توانید نوع و حجم دیسک ذخیره‌سازی ثانویه را از بین گزینه‌های موجود مانند (HDD، SSD، NVMe) براساس سرعت خواندن و نوشتن انتخاب کنید.

مرحله هفتم: تنظیمات شبکه

نوع شبکه (خصوصی، عمومی) را انتخاب و گزینه‌های امنیتی را پیکربندی کنید.

مرحله هشتم: تنظیمات پیشرفته

فایروال، پورت‌ها و سایر گزینه‌های سفارشی را تنظیم کنید.

مرحله نهم: پیش‌نمایش

خلاصه تمام مشخصات ماشین را قبل از ایجاد بررسی کنید.

مرحله دهم: ایجاد سرور

تأیید نهایی و راه‌اندازی ماشین مجازی.

دیتاسنتر

در این صفحه ابتدا دیتاسنتر و سپس زون را می‌توانید انتخاب کنید و برچسب سبز رنگ عملیاتی به معنی فعال بودن دیتاسنتر و زون است. همچنین در کارت هر دیتاسنتر برچسب‌هایی با رنگ سفید نمایش داده می‌شود که شامل برچسب‌های CPU و GPU است. به‌طور مثال دیتاسنتر سپیده که برچسب‌های CPU و GPU را در کارت خود دارد، نشان‌دهنده این است که این دیتاسنتر در زون‌های خود از ماشین‌های CPU پایه و ماشین‌های GPU پایه پشتیبانی می‌کند. در حال حاضر سکوی سپیدور سه دیتاسنتر سپیده، طلوع و تابان را در اختیار دارد و از این بین دیتاسنتر سپیده فعال و دیتاسنتر طلوع و تابان به‌زودی فعال خواهد شد. در دیتاسنتر سپیده سه زون CPU و GPU - General و GPU - H100 برای انتخاب در اختیار شماست:

• زون CPU برای ساخت‌ ماشین‌های CPU پایه و پردازش مرکزی
• زون GPU - General برای ساخت ماشین‌های گرافیکی رده متوسط با استفاده از کارت‌های گرافیکی مطرح این رده نظیر 4090 و A6000
• زون GPU - H100 برای ساخت ماشین‌های گرافیکی رده بالا با استفاده از کارت‌های گرافیک مطرح این رده نظیر h100 در نظر داشته باشید در دیتاسنتر سپیده با انتخاب زون‌های GPU - General و GPU - H100، مرحله مشخصات GPU به مراحل ساخت ماشین اضافه می‌شود. پس از انتخاب گزینه‌های مذکور، روی دکمه آبی رنگ “مرحله بعد” کلیک کنید تا به مرحله بعدی یعنی انتخاب نوع پردازنده بروید.

نوع پردازنده

انتخاب نوع پردازنده تعیین‌کننده عملکرد ماشین مجازی است. در این مرحله می‌توانید با توجه به انتخاب دیتاسنتر و زون در مرحله نخست یکی از گزینه‌های پردازنده گرافیکی و یا پردازنده مرکزی را انتخاب کنید. از پردازنده مرکزی برای کاربردهای عمومی و محاسبات استاندارد و از پردازنده گرافیکی به‌منظور یادگیری ماشین، محاسبات موازی و رندرینگ می‌توانید استفاده کنید. پس از انتخاب نوع پردازنده مناسب برای کاربرد خود روی دکمه آبی رنگ “مرحله بعد” کلیک کنید تا به مرحله بعدی یعنی انتخاب سیستم عامل بروید.

سیستم عامل

در این گام می‌توانید سیستم عامل پایه ماشین مجازی خود را انتخاب کنید. در این گام شما باید نخست نوع سیستم عامل و سپس در بخش پایین صفحه، نسخه مرتبط با سیستم عامل انتخاب‌شده را انتخاب کنید. سیستم عامل‌های پشتیبانی‌شده به همراه نسخه‌ی آن‌ها در این گام شامل موارد زیر است:

• Ubuntu (22.04)
• Rocky Linux (8, 9)
• Debian (11, 12)
• Windows (2022, 2025) پس از انتخاب نوع سیستم‌عامل و نسخه آن در پایین صفحه یک کارت با‌ عنوان جزییات انتخاب‌شده شامل سیستم‌عامل و نسخه انتخاب‌شده و حجم سیستم‌عامل را نشان می‌دهد. پیشنهاد می‌شود که در مرحله مدیریت دیسک حجم سیستم‌عامل انتخاب‌شده در این مرحله را در نظر داشته باشید که دیسک پیش‌فرض شما نباید کمتر از حجم سیستم‌عامل انتخاب‌شده باشد. پس از طی کردن مواردی که گفته شد در این مرحله روی دکمه آبی رنگ “مرحله بعد” کلیک کنید تا به مرحله بعدی یعنی مشخصات سخت‌افزار بروید.

مشخصات سخت‌افزار

در این گام می‌توانید با توجه به نوع پردازند انتخاب‌شده در مرحله دوم از بسته‌های موجود که در هر کدام هسته‌های CPU، مقدار RAM، فضای دیسک و نوع GPU (یا دارا نبودن ‌GPU) آن موجود است را انتخاب کنید. اگر بسته‌های موجود با نیاز شما مطابقت نداشت می‌توانید گزینه تنظیمات سفارشی را براساس نیاز خود تنظیم و بسته خود را به صورت کاملا سفارشی از نظر تعداد هسته پردازنده و حافظه رم ایجاد کنید. پس از انتخاب بین یکی پلن‌های مذکور، روی دکمه آبی رنگ “مرحله بعد” کلیک کنید تا به مرحله بعدی در صورت انتخاب زون‌های GPU - General و GPU - H100 یعنی مشخصات GPU و یا در صورت انتخاب زون CPU به مرحله بعدی یعنی مدیریت دیسک بروید.

مشخصات GPU

در این گام فهرستی از کارت‌های گرافیک موجود با توجه به پلن انتخاب‌شده در مرحله قبل به‌همراه تعداد هسته‌های گرافیکی و رم آن برای انتخاب به شما نمایش داده می‌شود:

• کارت گرافیک h100: دارای 80 گیگابایت VRAM و بیش از 16 هزار هسته پردازشی
• کارت گرافیک A6000: دارای 48 گیگابایت VRAM و بیش از 10 هزار هسته پردازشی
• کارت گرافیک 4090: دارای 24 گیگابایت VRAM و بیش از 16 هزار هسته پردازشی پس از انتخاب بین یکی گزینه‌های مذکور، روی دکمه آبی رنگ “مرحله بعد” کلیک کنید تا به مرحله بعدی یعنی مدیریت دیسک بروید.

مدیریت دیسک

در این گام علاوه بر دیسک اشتراکی پیش فرض کاربر می‌تواند سه دیسک دیگر شامل دیسک‌های عمومی و خصوصی را در اختیار داشته باشد. دیسک خصوصی دیسکی است که از قبل توسط خود کاربر ایجادشده و در حال حاضر به ماشینی تعلق ندارد و یا کاربر از آن استفاده نکرده است. دیسک عمومی دیسکی است که سپیدور در اختیار کاربر قرار می‌دهد. سقف تعداد دیسک بعلاوه دیسک پیش فرض 4 عدد و سقف حجم هر کدام 500 گیگابایت مجموعا 2 ترابایت است که هر 4 دیسک به صورت مستقل می‌تواند در اختیار یک ماشین قرار بگیرد. همان طور که در گام سوم یعنی سیستم عامل تاکید شد می‌بایست حجم دیسک پیش‌فرض از حجم سیستم عامل انتخاب شده در گام سوم کمتر نباشد. پس از انتخاب دیسک با شرایط مطرح‌شده، روی دکمه آبی رنگ “مرحله بعد” کلیک کنید تا به مرحله بعدی یعنی تنظیمات شبکه بروید.

تنظیمات شبکه

در این گام کاربر می‌تواند برای ماشین خود از بین شبکه‌های عمومی و شبکه‌های خودش که قبلا در بخش شبکه ایجاد کرده است با نام شبکه‌های من را انتخاب کند. شبکه‌های عمومی شامل IP ‌‌Valid، ضد تحریم یا Anti Sanction (IP خارج از ایران) و داخلی یا Internal هستند. هر سه نوع به اینترنت دسترسی دارند ولی تنها می‌شود به IP Valid به صورت مستقیم با استفاده از SSH متصل شد. همان‌طور که گفته شد به جز شبکه‌های عمومی می‌توانید از شبکه‌های خصوصی‌ای که قبل در بخش ایجاد شبکه خصوصی ساخته‌اید استفاده کنید و به جز موارد قبلی ماشین‌های خود را در شبکه خصوصی متصل کنید. اگر در شبکه خصوصی از قبل آی‌پی دهی خودکار انتخاب شده ‌باشد در این مرحله نیاز به آی‌پی دهی نیست در غیر این‌صورت کاربر می‌بایست پس از انتخاب شبکه خصوصی، در پایین صفحه، در بخش کارت مربوط به شبکه خصوصی انتخاب‌شده، دکمه تنظیمات را انتخاب و آی‌پی دهی کند. لازم به ذکر است که کاربر می‌تواند در مجموع 5 شبکه شامل یک گزینه از شبکه‌های عمومی و 4 گزینه از شبکه‌های ‌خصوصی برای ماشین خود تعریف کند.

پس از طی مراحل گفته‌شده روی دکمه آبی رنگ “مرحله بعد” کلیک کنید تا به مرحله بعدی یعنی تنظیمات پیشرفته بروید.

تنظیمات پیشرفته

در این گام می توانید مقادیر زیر را برای اتصال به ماشین شخصی‌سازی کنید:

• تنظیمات کاربری شامل نام کاربری و رمز عبور شامل بیش از 8 کاراکتر، حروف کوچک و بزرگ، کاراکترهای خاص و عدد باشد.
• نام میزبان حتما باید انگلیسی باشد.
• نام ماشین مجازی می‌تواند فارسی و یا انگلیسی باشد.
• توضیحات

پس از شخصی‌سازی گزینه‌های مذکور، روی دکمه آبی رنگ “مرحله بعد” کلیک کنید تا به مرحله بعدی یعنی پیش‌نمایش بروید.

پیش‌نمایش

هدف این مرحله بازبینی نهایی پیکربندی قبل از ساخت است:

• دیتاسنتر و ناحیه انتخابی صحیح است؟
• نوع پردازنده و نام ماشین به درستی انتخاب شده‌اند؟
• نسخه OS و حداقل فضای دیسک رعایت شده‌اند؟
• اگر GPU انتخاب شده، مشخصات و مدل GPU صحیح است؟
• منابع (vCPU, RAM, Disk) مطابق نیاز هستند؟
• کلید SSH و قوانین شبکه به ‌درستی تنظیم شده‌اند؟
• خلاصه هزینه با بودجه شما مطابقت دارد؟ جزئیات را بررسی کنید تا اگر اشتباهی هست، به مراحل قبلی برگردید. پس از بررسی موارد مذکور، روی دکمه آبی رنگ “مرحله بعد” کلیک کنید تا به مرحله بعدی یا آخرین مرحله یعنی ایجاد سرور بروید.

ایجاد سرور

در گام آخر پس از تأیید، درخواست ایجاد VM ارسال می‌شود و زمان آماده‌سازی متغیر است (بسته به منابع و نوع ماشین؛ برای نمونه ماشین‌های گرافیکی GPU معمولاً طیف زمانی بیشتری لازم دارد). با پیروی از این راهنما، می‌توانید بدون سردرگمی ماشین مجازی خود را ایجاد کنید. اگر سؤالی داشتید، به پشتیبانی سپیدور مراجعه کنید.